Het sneeuwde nog een keer

Deze week was in het nieuws dat het wellicht niet meer zo vaak zal sneeuwen. Laat ik er dan nog maar een keer van genieten, nu het kan, dacht ik toen het ’s morgens weer wit bleek te zijn. Ik ging op weg naar een studiedag over Verantwoordelijkheid en nam een kussentje mee in m’n fietstas. Iets eerder weggaan, zo kon ik onderweg nog wat spelen.

Tijdens de studiedag luisterde ik naar lezingen over onze verantwoordelijkheid, ook ten opzichte van het milieu. Het klimaat verandert, en we dragen allemaal schuld. “Wat kunnen we doen?” vroeg iemand uit de zaal na een bijdrage die ons op de ernst van de feiten had gewezen. “We kunnen altijd ìets doen, maar we kunnen nooit genòeg doen”, was het antwoord. We werden opgeroepen om ook zelf na te denken over je eigen ecologische voetafdruk. En om zelf bijdragen te leveren (of juist te verminderen) waar we kunnen.

Wat is het èrg dat de aarde zò opwarmt dat het niet meer zo vaak kan sneeuwen….