Holland: zeevarende en handwerkende natie
Het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen is één van de mooiste musea in ons land. Het bestaat uit een Binnenmuseum en een Buitenmuseum, wat pal aan het IJsselmeer ligt. Het was vandaag uitzonderlijk mooi weer, en ik had de uitzonderlijke gelegenheid om het lange eind over de Houtribdijk te rijden (links en rechts een half uur lang alleen maar water!) en samen met een vriendin naar dit mooie museum te gaan.
Eerst bezochten we de tentoonstelling in het Binnenmuseum, die vorige week geopend is. Hiervan heeft Berthi een mooi verslag gegeven, wat hier nog is na te lezen. Ook ik heb een hele tijd vol bewondering naar de stoplap van Sophia van Wijck 
gekeken: prachtig! In totaal zijn er meer dan 80 merk- en stoplappen te zien van rond de Zuiderzee. De tentoonstelling loopt nog tot eind oktober en ik kan van harte aanraden om de moeite te nemen om hier naar toe te gaan (als je geïnteresseerd bent in Merk- en Stoplappen en Borduurlappen. In een later verslag wil ik nog meer foto’s laten zien van deze tentoonstelling. Voor nu laat ik alleen nog de merklap zien van het ontwerp van Mies Bloch. Deze heeft in het Grote Kruissteekboek (helaas uitverkocht in mijn shop; ik ben steeds op zoek naar nieuwe exemplaren) gestaan. Van het bovenste motief is een ansichtkaart gemaakt (die liet ik vorige week op mijn blog zien). Ik heb nog wel één exemplaar van dit losse patroon te koop.
Ondanks dat het een erg mooie tentoonstelling was, wilde ik na anderhalf uur graag weer naar buiten! Het Buitenmuseum lag te glanzen in de zon en ik hoorde de nauwe straatjes roepen: “Komen jullie nou eindelijk?” En daar liep ik dan eindelijk weer langs de oude huisjes. Voor vanavond nog even een paar impressie-foto’s.
Ik had een oud kussentje meegenomen van thuis en vond wel wat plekjes waar ik dat kon ophangen. Voor mij is dit kussentje bijzonder: ik maakte het lang geleden toen ik vlakbij Enkhuizen woonde. Toen was er nog geen sprake van dat je zomaar tien verschillende foto’s maakte van een handwerkje. Ik denk dat ik aan een soort inhaalslag bezig ben, want ik vind het nu leuk om al dat handwerk te fotograferen op karakteristieke plekken. Zoals hier:
Het leuke van de openluchtmusea is de bijdragen van vrijwilligers die de huisjes ‘bewonen’ en een levendige indruk geven aan het stadje en de hele dag door uitleg geven aan toeristen. Zo’n dag is al gauw te kort als je alles mee wilt maken want er is heel veel te zien.
Ik had nog een ander tasje bij me en dat kon nu ook een fotosessie krijgen. Ik was er op tijd aan begonnen (dacht ik) om het af te hebben vóór de viering van 70 jaar bevrijding. Maar ik raakte de bol rood kwijt en die vond ik pas afgelopen weekend weer terug. Toen maakte ik het tasje af en sloeg de twijfel toe: zal ik dit nog wel laten zien op m’n blog? Maar in zo’n oud-Hollandse omgeving kan zo’n tasje wel weer. De volgende foto vind ik zelfde mooiste:
We zagen nog een filmploeg die figuranten filmde. En we voelden onszelf ook een soort figuranten in een andere wereld.
Een wereld die op zo’n prachtige zomerdag ongelooflijk pittoresk is en zich van z’n mooiste kant laat zien.
Maar ook een wereld waarin de vroegere armoede ook duidelijk zichtbaar is.
Een wereld waarin klederdracht een grote rol speelde. En waarin het heerlijk was om rond te lopen.
Morgen nog zo’n mooie dag!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
7 gedachten over “Holland: zeevarende en handwerkende natie”
Mooi, hè, daar in Enkhuizen? Wij zijn er vorige week ook geweest, en hebben net zo genoten als jullie. De tentoonstelling is prachtig, en, zoals jij zegt, zéér de moeite waard voor de handwerksters onder ons. En het buitenmuseum is ook heel mooi; het boottochtje erheen (en terug, uiteraard) is een mooie oplossing voor het parkeerprobleem. Voor ons was dit de eerste keer in het Zuiderzeemuseum; zeker voor herhaling vatbaar! Jij hebt je oerHollandse eigen handwerk weer mooi geëtaleerd daar! Past helemaal in het zonnige plaatje!
Groeten van Digna
Bedankt voor je reactie, en wat leuk dat jij er ook net bent geweest! Ik ben het helemaal met je eens dat dit museum zich leent voor herhalings-bezoeken. Sommige musea hèbben dat gewoon. Ik denk dat ik hier in de loop der jaren al wel tien keer geweest ben en ik blijf het prachtig vinden.
wat ontzettend leuk om dit museum te zien.Voor my te ver weg om te bezoeken.Dit grote borduurwerk hangt in myn slaapkamer,niet door my gemaakt. Hannie.
Wat leuk dat je dat grote borduurwerk hebt! Nu weet je dus dat je een ‘museumstuk’ hebt!
Dit museum staat op mijn lijstje voor deze zomer. En zeker nu ik je mooie foto’s zie!
Het lijkt me een heel dorp, je foto’s maken dat ik heel nieuwsgierig word 😉
groetjes Ine
Klopt, het is inderdaad een heel dorp, opgebouwd uit oude huisjes en winkeltjes en werkplaatsen en haventje. Heel veel plezier als je gaat!
Bedankt voor jullie reacties, en voor degenen die ook nog naar Enkhuizen willen gaan deze zomer: heel veel plezier gewenst!
Een goede voorbereiding voor een bezoek aan dit museum voegt wel veel toe aan de dag en niet alles is op de website van het museum gelijk duidelijk. Dus ik wil graag nog even bij Digna aansluiten en herhalen hoe het werkt.
Met de auto: Aan het eind van de dijk parkeren (borden volgen) en dan via een gratis boot-pendel naar het museum. Dat boottochtje is heel leuk om mee te maken.
Als je met de trein komt: achter het kleine stationnetje kun je ook op die boot opstappen naar de het museum.
Wat wij deden is: vanaf het huis van m’n vriendin fietsen naar het station, daar fietsen parkeren, dan lopend naar het Binnenmuseum (langs de Dromedaris), daarna naar het Buitenmuseum, en bij de Kalkovens instappen op de boot terug naar het station. Klinkt nu ingewikkeld, maar als je er bent wijst het zich vanzelf!
Wij vonden dit wel een fijne volgorde van de dag: eerst het Binnenmuseum met de handwerk-expositie, en daarna door het Buitenmuseum dwalen tot je bij de Kalkovens uitkomt en met de boot weer terugvaart.