Hollands groen

We vroegen ons af of we àlle klompenpaden in Nederland wilden gaan lopen. Het zijn er inmiddels meer dan honderd. Maar dat plan hebben we weer laten varen. Het komt gewoon zoals het komt. En het gaat om onthaasten, en niet om weer een to-do of to-go-lijstje af te werken. Vanmiddag kwam het zo uit dat we nog een klompenpad-wandeling konden maken bij ons in de buurt. Regen voorspeld voor het weekend, dan maar vast op vrijdagmiddag een wandeling. We volgden het Schaverensepad bij Emst.

We wandelden langs weilanden en akkers, door bossen en landgoederen. Veel weidse graslanden worden beschermd door natuurorganisaties, waardoor het reukgras en de witbol nu hoog is opgegroeid en in de aar geschoten. Een mooi gezicht tijdens deze heerlijk rustgevende wandeling.

Na acht kilometer kregen we zin in iets. Ik legde de laatste twee oliebollen uit de diepvries eerst aandachtig op een kleedje. Daarna konden we ze opeten. “Bah! zei mijn lief en wandelpartner, die hoef ik niet.” Hm, die hadden er inderdaad een beetje te lang in gelegen. Daar krijgen ze zo’n rare diepvriessmaak van. Nou ja, toch een leuke foto. Er stond op dat plekje een bankje. Het leek of we er wel een uur zaten, maar het was maar een kwartier. Zò mooi, al dat Hollandse groen!
Met een beetje Hollands rood erbij.
(een paar van deze panelen met boerenzakdoek-motief heb ik nog in m’n shop)