In het oude huis van m’n moeder liggen nog wat kelim-kleden. Deze heb ik al m’n hele leven gezien. Kleden met een geschiedenis. Gister was ik een hele dag bij m’n moeder (in het oude huis) en praatten we over vroeger. Hoe méér ‘vroeger’, hoe méér er is te praten lijkt het wel.
De kelim-steek is leuk om te maken maar je moet er wel een apart patroon voor hebben want het werkt anders dan bij kruissteek. De steken worden schuin over twee stramien-hokjes gemaakt. Bij de contouren van de figuren krijg je daardoor bij de schuine lijnen een wat grillige (niet-strakke) lijn. Dit voegt juist toe aan het totaal-effect. De steken liggen naast elkaar en kruisen elkaar niet (zoals bij kruissteek). En omdat er vrijwel altijd met dikke Sudanwol wordt gewerkt, geeft dat ook een mooier effect. Kelim werd vroeger veel toegepast in Hollandse huiskamers.
Er ligt een beetje stof op het schilderijtje. Veel praten …. veel stof…. veel stof tot praten.