“I am nobody” in het Van Gogh Museum

Wat zouden jullie doen, als je vanaf het Rijksmuseum naar het Van Gogh museum loopt, en je onderweg deze kleurige schermen ziet staan? En je hebt ook nog een schilderijen-tas bij je?

Vanaf het Rijksmuseum loop je over het museumplein naar het Van Gogh museum. Op een mooie dag aan het begin van de zomer liepen wij daar ook. Ik had nog een paar mooie blogjes over dit ééndaagse bezoek in m’n hoofd, en nog een paar leuke foto’s liggen. Er was net wereldkampioenschap voetbal toen wij op dit beroemde plekje in de hoofdstad waren, dus ik weet niet of die schermen daar altijd staan of alleen toen, om de massa’s die daar met elkaar de wedstrijden bekeken te beteugelen. Wij behoorden die dag tot een andere massa, namelijk degenen die vinden dat ze minstens eens in hun leven de schilderijen willen zien in het museum wat naar de beroemde schilder is vernoemd.

Het was een prachtige dag, waarop het niet alleen mooi was om bìnnen (in die musea) te zijn, maar buiten viel er ook genoeg te zien. Deze schermen bijvoorbeeld: subliem! Ik hing mijn tapisserietas op die ik bij me had.

Ik blogde er eerder over en vertelde dat ik dit meesterwerk (een tapisserie-borduurwerk is toch ook een meesterwerk?) een eigen naam heb gegeven: “I am nobody“. Zo noem ik mijn tas dus mijn I-am-nobody-tas. Ik had veel plezier om mijn I-am-nobody te introduceren tot de grote meesterwerken! Nu mag de tas vandaag stralen op mijn blog en daarna moet er eigenlijk een naamsverandering komen. Heeft iemand een tip?