I love Time

Al ‘een tijdje’ denk ik steeds: maak nou ‘even’ een kussentje van dat geborduurde hartje, dan kun je dat zondag laten zien. Maar telkens kwam het er niet van. Nu stond ik vanmorgen op met de gedachte dat ik dat nu éérst ga doen, dus zocht ik een geschikt stofje voor de achterkant. Ik vond wel andere stofjes, maar niet wat ik wilde, en nu bedenk ik dat het afmaken van zoiets kleins tòch meer werk is en meer ’tijd kost’ dan gedacht. Een maand geleden (ook alweer zo’n tijds-uitdrukking) liet ik zien dat ik dit geborduurde hartje ging opvullen met wit.

Terwijl ik bezig was met lapjes zoeken, dacht ik na over wat ik met dat kussentje zou willen zeggen. Een hartje heeft een ‘I love’-boodschap en bij dit hartje wist ik het gelijk: I love TIME!
We hebben er een uurtje bijgekregen vanwege de wintertijd (daarom dacht ik ook dat ik dat kussentje wel even kon afmaken, in dat uurtje). Maar het is niet genoeg. Er gebeurt zòveel in de wereld, en als we dat allemaal willen ‘bijhouden’ dan komen we tijd tekort. En om te doen wat we graag allemaal zouden willen is de tijd ook tekort. Al ‘een tijdje’ gaan m’n gedachten zelfs ook nog een andere richting uit: de tijd zèlf is kort! De wereld is aan het veranderen. De tijd zoals we die kenden gaat misschien wel ophouden. Dat is een gedachte waar ik zelf veel mee bezig ben en dat is nogal indringend.

‘I love Time’ dus. Ik vond nog een ander hartjes-kussentje voor deze zondagochtend. Een klein roze gehaakt hartje. Ik legde het op een heel oud stoelkussentje wat nog uit een vorige huis en een vorig tijdperk komt. Toen hadden we rieten stoelen en roze gebloemde kussens. Die zijn allang weg maar dit dunnetje bleef over, als een herinnering aan een ‘voorbije tijd’. Mijn gedachte voor dit moment is nu: Het is toch en nog ‘Time’ om te genieten! Van je huis, van elkaar als je samen mag zijn, van fijne spulletjes waar je blij van wordt. En van het weten dat de tijd een doel heeft. Fijne dag gewenst!