Ik herdenk. Wij herdenken.

Overal in Nederland worden vandaag de doden herdacht die in de Tweede Wereldoorlog vielen. Op verafgelegen boerderijen of in dichtbij elkaar gebouwde rijtjeshuizen, overal brengen we de dag van 4 mei op aangepaste wijze door. Al heel lang waren er voorbereidingen om de geladen dagen van 4 en 5 mei op grootse wijze te vieren, maar het meeste kon niet doorgaan. Toch kunnen deze dagen vol betekenis zijn, juist doordat het land nu zelf in een moeilijke tijd zit.
Het zijn dagen om veel tv te kijken, kennis te nemen van heel veel informatie, oude beelden te zien die we nog nooit eerder hebben gezien, en opnieuw te overdenken wat we al zo lang weten, omdat de Tweede Wereldoorlog diep verweven is met ieders eigen familie-geschiedenis.
De voormalig Kamervoorzitter zei: “Juist deze heel bijzondere tijd waarin veel Nederlanders die de oorlog niet meemaakten worden teruggeworpen op zichzelf als nooit tevoren, vraagt om een zeer gedenkwaardige 4 en 5 meiherdenking. Want het land realiseert zich nog meer dan in andere tijden wat vrijheid betekent.”

Elk jaar draag ik tijdens deze dagen iets met rood, wit en blauw. Dit jaar heb ik overwogen om een  ‘bevrijdingsrok‘ te maken, maar het idee dat ik hem niet in het openbaar zou kunnen dragen hield me tegen. Ik nam op een wandeling een klein gehaakt tasje uit een eerder jaar mee. Iets kleins is ook goed.
Na dit blogje hang ik de vlag halfstok, want dat mag dit jaar vanaf zonsopgang. We zijn ook opgeroepen om onderstaande poster uit te printen en voor het raam te hangen. Zo voelen we verbondenheid met iedereen die over de stille straat loopt en met iedereen die vandaag en vanavond televisie kijkt, o.a. naar de Nationale Herdenking op de Dam.
Er is véél te gedenken en daar is deze hele dag voor.