Inspiratiekussentje
Op een foto die ik twee weken geleden niet gebruikte, ligt nog een mooi handwerkje van een viooltje. Daar wilde ik nog iets mee.
Maar ik kwam er nu pas aan toe.
Eerst maar weer eens voor me neergelegd. Ik zie dat er nog wel een donkergroen randje omheen kan. Dat deed ik gisteravond.
En nu net een kussentje van gemaakt!
En daar kan ik dan ook wel weer wat bij vertellen, met betrekking tot mijn shop. Namelijk: niet alles wat ik tegenkom komt erin! Om allerlei redenen, en dus soms ook omdat ik zelf iets te leuk vind om wat mee te doen. Vanmorgen kreeg ik een lieve reactie, van iemand die onder woorden brengt dat ik een geweldige inspiratiebron ben. Dat vond ik fijn om te lezen! Dus wie weet is dit kussentje ook wel weer een stimulans voor anderen: het is zò leuk om nog iets te doen of te maken met die oude handwerkjes!
Fijne zondag!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
6 gedachten over “Inspiratiekussentje”
Hallo Margriet, ik vraag me af hoeveel kleine kussentjes heb je ondertussen gemaakt! Ik vind ze altijd heel leuk om te zien en ze zijn niet moeilijk om te maken.
Hallo Jannie,
Ik heb ze nog niet geteld, maar het zijn er al wel tientallen.
Ik vind het leuk om kleine kussentjes te verzamelen in zoveel mogelijk technieken,
maar de geborduurde kussentjes zijn wel in de meerderheid.
Maak jij ze ook?
Wat een verschil kan één klein randje om een borduurwerk maken!
Dank je voor het idee 😉
Hoi Betsy,
Ja dat klopt, dat een smal randje veel verschil maakt. Het borduurwerk heeft gewoon een afsluiting nodig voordat het aansluit bij de voering of achterkant. En ook al is het nog zo smal, je ziet het tòch. Het geeft een mooie afwerking.
Ha Margriet,
Dit borduurwerkje leent zich ook heel goed voor een “biscornu”, vind je niet.
Heel mooi gedaan trouwens!
Hoe kun je wandelend breien, of breiend wandelen?
Lukt mij niet!
Weer fijn om je nieuwsbrief te lezen!
Hartelijke groet!
Hallo Alie,
Bedankt voor je reactie.
Ik wist ook niet dat ik dit kon, maar het bleek prima te gaan.
Mijn man was op zoek naar zeldzame plantjes (hij vind het altijd leuk om in een ander natuurgebied te zijn en te zoeken), dus af en toe ook even stilstaan. Dat maakte het breien voor mij ook extra leuk. Als we stevig doorwandelen, dan is het wat anders, en dan denk ik ook niet dat het mij nog lukt. Maar bij rustig lopen ging het wel.