Joegoslavisch borduren

’s Morgens vroeg loop ik altijd even met m’n man mee naar de schuur waar hij z’n fiets pakt om naar z’n werk te gaan. En op dagen zoals vandaag dan vòel je de ochtend in dat korte loopje door de tuin. Alles zingt en bloeit en straalt en véél te gauw ben ik weer terug bij de keukendeur. Weer naar binnen gaan? Kan ik het nog niet even rekken? Ik geef de planten water maar nòg heb ik geen zin om naar binnen te gaan. Dat heerlijke uurtje ’s morgens vroeg, als de tuinmannen en de klusjesmannen van de hele buurt nog even niet aanwezig zijn. Als het nog even stil is. Weet je wat? Ik ga naar binnen, zet een kopje koffie (best wel gek, zo ’s morgens vroeg), pak een tuinstoel, en nog één om m’n been op te leggen, en ga een uurtje borduren. Het werk wacht wel…

Middenop de foto m’n nieuwe borduurwerkje. Na diverse borduurwerkjes in zwart (die gebruikte ik voor m’n visitekaartjes) wil ik nu wat met rood en zwart. Dit werd en wordt veel in Oost Europa gedaan. De term “Oekraïens borduren” is nu weer in opkomst, maar Joegoslavisch en Roemeens borduurwerk lijkt er veel op. Het boek “Joegoslavisch borduren” van Hilda Ritter is een aanrader. Deze vrouw was één van de eersten (ik meen in de dertiger jaren al) die de rijke schat van deze patronen in kaart bracht. Geen zin om het nu verder na te zoeken, want ik wil weer naar buiten! In de shop vind je wel meer informatie over dit boek uit de Ariadne handwerkbibliotheek en hier en hier blogde ik er al eens eerder over.