Juliana (geborduurd) op bordes Soestdijk

Bij het 25-jarig regeringsjubileum van Juliana werd een borduurpatroon van het portret van de vorstin gepubliceerd, en iemand borduurde dit portret. Een paar jaar stond het borduurwerk in m’n shop en op een zonnige zaterdag nam ik het mee naar paleis Soestdijk. Net als heel veel andere Nederlanders wilden wij nu ook wel eens een kijkje nemen. Binnen kon het publiek een rondleiding doen, maar buiten was ook interessant. Gewoon even daar staan, en terugdenken aan al die defilés die de koningin hier vroeger afnam. En die wij (toen nog als kinderen) op koninginnedag op televisie zagen. Ik vond het heel leuk om daar even te staan, en haalde m’n geborduurde portret uit m’n tas.

Overigens is deze ‘stoep’ aan de àchterkant van het paleis, en het defilé was vroeger aan de voorkant en daar is het bordes ook veel groter, maar hier scheen de zon mooier, vandaar. We gingen naar binnen. Alle bagage moest in een kluisje, dus ook m’n portret, maar ik was voldaan over deze foto’s die ik al had kunnen maken. Blij begonnen we aan de rondleiding door het voorbije paleis.


Ik maakte foto’s van de vitrages met leeuwtjes in filetstopwerk, van tapijten en kroonluchters, van kamers en zalen. Ik genoot van het kijken en het luisteren naar de audio-uitleg. En er was een momentje waarop de koptelefoon even af was en ik door een toeval in gesprek kwam met één van de vrijwilligsters, die de publieksstroom in goede banen leidde. Vrijwilligsters zijn onmisbaar en doen waardevol werk, en deze mevrouw was een lieverd. Zij had mijn interesse gezien voor het Antilliaanse wandkleed en ik vertelde haar van de foto die ik buiten al had gemaakt en liet die op m’n mobiel aan haar zien. Ze was helemaal verbaasd (“Dat er mensen zijn die met geborduurde portretten van Juliana naar het paleis komen!”) en toen zei ik: “Het borduurwerk ligt in de kluis, ik ga het even halen en dan aan u geven!”
Om een geliefde Juliana-uitdrukking te gebruiken: “Het was énig!”
Het was zo’n bijzonder leuke ontmoeting! Ze was enorm blij met dit aandenken, en zag het als een mooie afsluiting van haar periode waarop zij op het paleis dit vrijwilligerswerk heeft gedaan. Ze drukte het aan haar hart en daarna kreeg ik ook een omhelzing. Zomaar een leuke ontmoeting!

“Moet ik me niet bezwaard voelen?” vroeg ze nog. Nee hoor, zei ik, het stond al een paar jaar in m’n shop en niemand kocht het en zo waardevol is het nou ook weer niet. Maar het is wèl op een andere manier waardevol, namelijk dat zo’n geborduurd portret tòch heel veel weergeeft. De liefde die een groot deel van ons volk vroeger gehad heeft voor hun koningin. Anders ga je toch niet zo’n portret borduren? Dus is het wel passend om aan het eind van de Soestdijk-periode nog deze foto’s te maken. Van het geborduurde portret wat een anonieme Oranje-fan vroeger heeft gemaakt. Nadat ik het lijstje uit het kluisje had gehaald en overhandigd, stonden we in de kelder nog wat na te praten. Het had geen zin meer om terug te gaan naar de mooie kamers om het portret nog ergens anders neer te leggen. Gewoon hier op de grond voor een afsluitende foto is goed. Het was een lieve koningin en veel mensen (van de vorige generaties) hebben van haar gehouden. En ze was een ‘gewone’ koningin, dus dan maar even op de keukenvloer.

2 gedachten over “Juliana (geborduurd) op bordes Soestdijk”

  1. Heeft ze toch een goed plekje gekregen!
    En dank voor het herinneren dat Soestdijk dicht gaat want al woon ik bij wijze van spreken om de hoek, ik ben er nog steeds niet geweest.

    1. Dan hoop ik dat je nog gelegenheid kunt vinden om nog even te gaan! Kost wel wat toegang, maar is het wel waard.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.