Kelim

Een kelim is een plat handgeweven taptijt zonder pool met ingewikkelde of geometrische patronen, meestal van oosterse oorsprong. Maar ‘kelim’ is ook de naam van een borduurtechniek. Ooit leerde ik die techniek van mijn handwerk-tante die zelf vroeger verschillende van die grote wandtapijten had gemaakt. Sindsdien let ik er altijd op of ik ook iets van kelim tegenkom tussen oud handwerk, maar dat is echt bijna nooit. Behalve een keer afgelopen zomer, toen we een week in Zeeland waren. Daar zag ik in een klein rommelwinkeltje een oud kussen van kelim, met een versleten achterkant. Ik ben van plan om het los te halen en op te knappen. Zo leuk om een echt Nederlands kelim-kussen te hebben! Want dat is ook leuk om te vermelden: deze kunst was vroeger ook ècht Nederlands! Het hoorde in de stijl van eikenhouten meubels en pluche gordijnen.

Op de boekenbeurs in Deventer kocht ik een heel oud Kelim-boekje, en daaruit blijkt al wel dat deze techniek ook veel bij onze oosterburen is beoefend. Toch richting het oosten dus, waar de kunst van het kelims-maken tot grote hoogte is gestegen. Maar leuk om te weten dat het hier in het westen dus ook een geliefde techniek was. Je borduurt op grof stramien met sudanwol. In plaats van kruissteken, maak je naar elkaar wijzende liggende steken die platter blijven liggen dan de kruissteek. De steek is heel geschikt voor al die aantrekkelijke geometrische patronen.