Kerst in oorlogstijd

Meer dan honderd raketten werden weer op de Oekraïne afgevuurd en dat hoge aantal maakte het tot één van de grootste aanvallen in de aanvalsoorlog van Rusland. Zò vreselijk! En ondanks alle beelden die we tot nu toe gezien hebben via de media is het voor ons ook nog steeds onbevattelijk. Dat gebeurt daar allemaal en wij zitten hier rustig kerst te vieren en te genieten van een paar mooie rustige dagen thuis. Alles doet het bij ons: we hebben licht en warmte, weliswaar wat duurder dan voorheen, maar we hèbben het. We kunnen kopen en koken en alles doen wat we gewend waren. Terwijl dáár…..

Die grote raketaanval was vanmorgen in het nieuws. Net zoals al die andere nare berichten, nu al bijna een jaar lang. Meestal lees ik even het nieuws ’s ochtends op m’n computer, soms alleen de headlines, en daarna schrijf ik m’n blogje voor de dag. Dan moet ik soms ècht even overschakelen. “Moet ik nou alweer een mooi plaatje over een handwerkje laten zien? Terwijl dáár…..

Aan het eind van het jaar is het ook wel goed om het er hier nog eens over te hebben. Dat het voor ons allemaal lastig is, om door te gaan met onze levens (terwijl dáár…..). En dat ik er soms ook wel eens mee worstel. Ik wil het gewoon nog eens zeggen. Dan weten we dat weer van elkaar. Dat het soms zo onbevattelijk is.

Ik heb een paar mooie kaarten gevonden met kunst-kantkloswerk van Milca Eremiasova. Ik vind haar werk erg mooi. En ik vind ze passen bij wat ik nu wilde schrijven. Ik hoop dat er ‘dáár’ ook iets van schoonheid gevonden wordt temidden van doom en gloom. En we hopen dat het vredeslicht spoedig mag schijnen over die verschrikkelijke ravages die worden aangericht met die rotraketten.