Kerstkrans van voeringstof

Hebben jullie ook van die kerstversieringen die elk jaar weer tevoorschijn komen? Ongeacht de nieuwe kerstmode: dat ene speciale ding met herinneringen moet erbij! Dat heb ik met deze kerstkrans. Het was hip in de negentiger jaren om van voeringstof kleine lapjes te knippen met de kartelschaar. En die lapjes kon je met de achterkant van een haaknaald in een bol of krans van styropur prikken. Wat was dat leuk om met kleine kinderen te doen! Ik had aan alle naaiende vrouwen in m’n omgeving om resten voeringsstof gevraagd en ik had een heel stel vriendinnetjes van m’n dochter uitgenodigd en samen zaten ze rond de tafel lapjes te knippen en te prikken. En toen ze vertrokken waren en de drukte weer voorbij was, had ik zo’n zin om voor mezelf ook nog zo’n project te doen en dat werd deze krans. Dat was nog te moeilijk voor de zeven-jarige vriendinnetjes geweest, en ik was er ook stiekem wel blij om dat ze die voor mij hadden laten liggen.

De eerste kerstkaarten zijn ook weer op de mat gevallen: dank! Deze van m’n handwerkvriendin. Met ook zo’n mooi rood strikje. Knutselen en uitwisselen met vriendinnen: leuk als je nog zeven bent, en ook nog steeds leuk nu we ‘groot’ zijn!

Update: na dit blogje vond ik nog een boekje waarin deze prik-kunst van lapjes op piepschuim staat beschreven. Het boekje werd geschreven door Marianne Perlot, die in de negentiger jaren het éne na het andere boekje schreef op knutselgebied en daarmee behoorlijk bekend werd. Het boekje waar onderstaande afbeelding uitkomt heet: Interieurdecoraties. Oók zo’n  krans in kerstkleuren!