Kersttulpjes

Alsof het een nest jonge poesjes was, zo hurkte ik neer bij een kratje met baby-tulpjes in de draaideur-entree van Intratuin. “Welkom” stond er boven de echte ingang, maar dat was niet meer zo. Alle niet-essentiële winkels moesten dicht en vanmiddag ging ik eens kijken. Ik probeerde een werk-gerelateerde boodschap te doen voor mijn man en vroeg aan een vriendelijke winkel-medewerkster of ze al een click-en-collect hebben. “Daar zijn we druk mee bezig, zei ze, maar àlles moet nu eerst gefotografeerd en op de website geplaatst. O, wat enorm veel werk! En wat jàmmer!

Heel die mooie kerstshow is niet meer te zien, alleen deze ene opstelling bij de ingang. Toen zag ik die babytulpjes en daar mocht ik er wèl één van kopen. Ik keek of ik iets van handwerk had om erbij te leggen, en dat was alleen mijn sjaal die ik vanmiddag om had. “Foto voor m’n blog” zei ik tegen de winkelmedewerkster, en zij antwoordde met: “Zet er dan gelijk maar bij dat we zoveel mogelijk verse bloemen nog proberen te verkopen.” Zo gaat dat dan nu. Er zijn weer een heleboel regeltjes bijgekomen.

Ik keerde met m’n tulpje weer terug. En met een hart vol medeleven met al die winkeliers die nu zo hard moeten werken om te proberen er toch nog wat van te maken.