Kijkje op het dijkje

Vanmorgen langs de Waal, een rustgevende aanblik voorafgaand aan een tandartsafspraak hier vlakbij. In ieder jaargetijde vind ik het fijn om even te kijken hoe het water door de rivier stroomt, en hoe de uiterwaarden meeveranderen met het seizoen. Even een stukje over de dijk lopen.

De dijkhelling was aan één kant gemaaid, maar aan de andere kant groeide nog wat. Een mooie grote pol met wilde Marjolein heeft het nog volgehouden tot eind september. Dit hoogopgaande kruid groeit vooral op steile hellingen, met rozerode lipbloemen. De blaadjes ruiken lekker als je ze door je handen wrijft.

Het was weer een goede afspraak, maar na afloop had ik even een tijdje nergens zin in. Even bijkomen. Net als die brandrunderen, gewoon een beetje langzaamaan. Voor zulke momenten heb ik een borduurwerkje waar ik geen haast mee heb en wat gedurende een tijdje klaarligt om telkens wat opvulkruisjes te maken.