Kleedje borduren op voorbedrukte kruisjes

Het is niet gelijk te zien dat dit een geborduurd kleedje is (wat nog niet af is) en daarom legde ik voor een foto wat kopjes middenop. Maar daar werd het niet duidelijker van. Dus ik doe het maar met een omschrijving: dit is een half-afgeborduurd kleedje. Ik heb me vroeger wel eens afgevraagd “hoe-ze-dat-nou-toch-deden”, die kleedjes borduren. Jullie misschien ook wel en daarom hier het antwoord: veel van die kleedjes die onze moeders en oma’s vroeger maakten, waren voorbedrukt met uitwasbare inkt. De kruisjes stonden duidelijk op de stof gedrukt en die hoefde je dan ‘alleen maar’ te borduren. Wat natuurlijk toch niet altijd meeviel, want anders was dit kleedje denk ik wel afgemaakt. In het pakket (met garen) hoort ook een teltekening van het te-borduren motief, zodat het toch nog wel een secuur werkje was/is.
Ik vond het vroeger altijd leuk als ik iets tegenkwam wat niet af was. Dan maakte ik het zelf verder af en had ik het voldane gevoel dat ik zelf ergens aan had gewerkt, zonder dat het me àl te veel inspanning had gekost. Ik weet dat er veel vrouwen zijn die ook graag iets willen afmaken wat een ander al begon en daarom plaats ik dit half-fabrikaat plaats in m’n shop. Daar vind je ook de foto met mijn oude theekopjes erop: zodat het je toch een beetje het idee krijgt hoe het kan zijn straks.