Kleedje haakpatchwork

Een verjaardag van je ‘kind’: dan maakt het niet uit hoe oud hij wordt. Als moeder dènk je er gewoon aan. De hele dag door telkens even. Je denkt even terug naar toen deze datum een geboortedag was, die later op allerlei officiële documenten terug zou komen. En je denkt aan hoe het nù is, en dat je blij bent dat je elkaar net nog hebt gezien. Zo gaat het vast met heel veel moeders, en vandaag ook met mij. Bellen, appen, laten weten dat je aan hem denkt. En een fles cider leegdrinken, die mee was gekomen van de roadtrip van vader en zoon.

Of dit kleedje nog enigszins bij deze dag past? Misschien wel. Het is gemaakt in een techniek die ook wel ‘haakpatchwork’ wordt genoemd. En ‘patchwork’ is ook een beetje de samenvatting van het verjaardagstelefoontje met m’n zoon. Ik kon even memoreren hoe zijn leven verschillende periodes heeft gehad, van opbouw en ontwikkeling. En al die periodes sàmen zijn aan elkaar gevoegd en zijn bepalend voor wie hij nu is. “Ik ben blij met je, zei ik, je bent een mooi geheel geworden en ik wens je van harte veel verdere goede ontwikkeling toe!”