Aan het eind van twee weken thuis-vakantie toch nog een kussentje: één van mijn vele kleine sierkussentjes die een tijdlang overal in mijn kamer liggen en als ik er dan weer genoeg van heb dan ruim ik ze weer op. En dan duiken ze na een tijdje weer opnieuw op want zo’n klein kleuraccent doet het altijd wel goed. Soms ligt het op de rand van een schaal met schelpen of leunt het tegen een bosje bloemen aan. Ik laat het graag nog eens zien want wie weet vind je het leuk om na te maken. De kleuren liggen niet vast en je kunt eindeloos variëren met je eigen restjes.
Deze weken maakten we wat uitstapjes en het is me gelukt om nìet overal over te bloggen. We bezochten bijvoorbeeld een paar musea maar in het kader van alsmaar verdergaande restricties (contradictio intermino) mochten nu ook geen foto’s meer worden gemaakt. Want dan zouden er misschien toevallig een paar mensen tegelijk op hetzelfde moment een foto willen maken en daarbij zouden ze dan iets te dicht bij elkaar staan. Nou, dan maar niet.
De museum-bezoeken waren trouwens toch al minder leuk dan vroeger. Een ‘uitje’ is tegenwoordig ‘een afspraak’. De spontaniteit is weg als je je eerst moet aanmelden en daarna met tijds-slot rekening moet houden. Jammer.
Maar er was genoeg te doen en we hebben ons prima geamuseerd. Deze week ‘mag’ ik weer een aantal keer naar mijn kleine baantje en daar heb ik zin in!
Ik deed mijn shop weer open en zie dat de bestellingen weer binnenkomen. Vakantie voorlopig voorbij voor mij! Ik begin weer met wat dingen toevoegen aan m’n shop en als eerste een serie oude Beyer’s Handwerkboekjes.
Wil je reageren?