Klein tasje mee

Na het bezoek aan kasteel Hoensbroek gingen we nog niet rechtstreeks naar het huisje, maar via de kleinere weggetjes het landschap in. Nu weet je toch echt niet wat je meemaakt! We schudden de wereldzorgen maar even van ons af en ondergaan deze dompeling in een zonovergoten lente-landschap. Om stil van te worden.

De eerste kennismaking met lonkend Limburg, met haar lieflijke heuvels en vredige vergezichten. Wat is dit mooi!
Voor langere wandelingen heb ik een rugzak bij me, maar voor die kleine eindjes waarbij we even de auto uitspringen om de stilte en de weidsheid te ondergaan, heb ik een klein tasje bij me.

Het komt meerdere keren van pas.
Er zijn honderden leukere tasjes, maar dit is er eentje met geschiedenis en deze mocht mee.

Bij een korte wandeling over hol weggetje,

en bovenop een steengroeve, waar de berken baadden in witlicht.

Voor een foto-accentje hing ik dat tasje dan even aan een boom of hek. Maar er waren som ook nog mooiere lente-lieflijkheden: