Kleine mitaines
Dit is Gedientje uit het Rijssens museum. Ik keek naar haar toen ik dit museum een tijdje geleden bezocht en bewonderde vooral haar gebreide mitaines. Dit zijn losse mouwtjes die heel kunstig zijn gebreid. Ook voor baby’s werden zulke prachtige mitaines gebreid en ik plaats een paar van die oude (antieke) losse mouwtjes in m’n shop.
Naast handschoenen en mutsen zien we in de winkels nu ook volop vingerloze handschoenen liggen, of polswarmers met een duimopening. Niet nieuw, want vroeger breiden ze ook dit soort polswarmers met een duimopening! En ik vond het ook leuk om temidden van dit partijtje witte en fijn-gebreide mitaines ook één grover-gebreid exemplaar te vinden. Hij lijkt veel op de exemplaren die nu weer te koop zijn, maar dit is dus een echte oude!
Tenslotte: in Zeeland werden de zwarte ondermouwen voor vrouwen ‘labadissen’ genoemd. In de reacties hieronder lees je wat daar de achtergrond van is.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
4 gedachten over “Kleine mitaines”
Dag Margriet,
Deze mitaines worden bij de Zeeuwse dracht ook gedragen door de vrouwen en heten ze labedissen en zijn altijd zwart. Grappig toch hoeveel namen een kledingstuk kan hebben.
Bedankt voor je reactie Marian, dit wist ik nog niet. En na de reactie van Herma (hieronder) komen we dus nu tot de volgende namen-opsomming:
mitaines – labadissen – vingerloze handschoenen – polswarmers – armmoffen en ondermouwen.
Wie weet er nog meer?
Labedissen zijn zwart in verband met het bedekken van de armen bij de kerkgang.
Ex jezuïet Jean de Labadie (1610-1674) predikte in Middelburg en had duidelijk moeite met de blote armen van de klederdracht aldaar.
Op zijn aandrang zijn er zwarte ondermouwen gekomen.
Deze bemoeizucht met de vrouwenkleding heet dit kledingstuk de naam labedissen doen ontstaan.
Het woord mitaines komt uit de Franse tijd, onder Lodewijk de XIV ( 1675 -1715) was het een mode accesoires geworden.
1840-1850 Biedermeier en 1850-1860 Crinoline tijd zie je mitaines weer als een algemene modeaccesoires in de kleding terug komen.
In de crisisjaren is menig kledingstuk verlengd en warm gemaakt met losse mouwen.
Idem dito in WOII.
Kort gezegd zijn er elke keer oplevingen van mitaines te vinden op moment dat de vrouwen kleding in algemene belijning korte mouwen heeft.
Vanuit dit standpunt is dan ook te snappen dat dit kledingstuk reeds meerdere eeuwen onderdeel uit maakt van vrouwenkleding en ja er waren als polsmoffen, armmoffen, ondermouwen en alle varianten in namen er op voor meneer de Labadie of de Franse tijd.
Echter een sjiek woord hadden we er toen nog niet voor een simpel gebreidt kledingstuk.
Heel hartelijk dank voor je toelichting en toevoeging Herma! Ik wil deze informatie graag nog eens gebruiken bij een volgend blogje.