Kleine quiltjes mee op fietstochtjes

Op een warme dag in de zomer was het zo warm dat ik maar twee mogelijkheden zag: thuis- en binnenblijven met de gordijnen dicht. Of fietsen in de bossen. Ik koos het laatste. Op een pauzeplekje prikte ik een quiltje aan de boom en daarna gebruikte ik het als klein zitkussentje om een tijdje op de grond te zitten. Van een afstand zie je niet dat er nog geen rand omheen zat, maar mij stoorde het. Toen het iets minder warm was, maakte ik er een rand omheen.

En ook aan de andere, want ik had er twee. Vanmiddag stopte ik ze in de fietstas, want ik vind ze ideaal om te gebruiken bij fietstochtjes. Niet te groot en te dik, maar precies goed om even op te zitten terwijl ik tegen een boom leun om wat te breien.

Ik fietste naar de waterval van Loenen, want daar had ik dacht ik nog nooit foto’s van laten zien op m’n blog. Het is de hoogste natuurlijke waterval van Nederland, met een verval van 15 meter.

Een heerlijke plek om te zijn op een zonnige zondagmiddag in september. Nog steeds was het zo warm dat ik liever niet binnen wilde blijven. Maar daar waar het water volop stroomt! Toch nog een paar ‘kussentjes’ vandaag om te laten zien.