Gedurende een half jaar was er een bijzondere tentoonstelling in Assen waar enkele oude manuscripten van de zogenaamde Dode Zee Rollen waren te zien. Halverwege de expositie werden zes manuscripten afgewisseld door zes andere, dus ik wilde er graag twee keer naar toe. Van de eerste keer wist ik dat de bewaking bij deze unieke documenten streng was: alle jassen en tassen moesten in de kluis. Daarom had ik de tweede keer speciaal een klein tasje meegenomen want een fototoestel mocht wel mee naar binnen. Met elkaar hebben we ontdekt dat kleine tasjes reuze handig zijn: ze worden volop gemaakt en gebruikt. Dit zijn twee hele oude tasjes die al lang geleden zijn gemaakt, maar nu weer uit hun opbergplekken tevoorschijn kwamen. Net als die Dode Zee rollen eigenlijk, maar die waren nog veel bijzonderder: die waren wel tweeduizend jaar verborgen geweest! Het tasje met de gele stof maakte ik met een stukje gekregen echte zijde. Daar wilde ik niet in knippen, dus werd het een soort woestijn. Maar dat wist ik toen ik het maakte nog niet.