Elk schilderijtje is begonnen met een patroon, meestal in een boek of tijdschrift, wat iemand zag en wat aanlokkelijk was om te willen namaken. Het plaatje van hoe het schilderijtje zou worden vergrootte de zin om het precies ook zo te doen. Er werd stof gezocht om op te borduren en garen uitgezocht in de juiste kleuren en daarna volgden een aantal uren borduurplezier.
Toen het af was, werd het ingelijst. Soms door een handige echtgenoot, die zelf een lijstje zaagde, soms door een lijstenmakerij die er gelijk glas voor plaatste. Tevreden met het resultaat werd het lijstje thuis opgehangen en droeg bij aan een gezellige kamer. Later belandden de schilderijtjes op een rommelmarkt of in een kringloop. Al heel lang haalde ik ze daar vandaan wanneer ik er één tegenkwam. Ze zijn leuk en authentiek!
(vorige week liet ik 18 andere vierkante geborduurde schilderijtjes zien).