Daar kan niets tegenop: het felle geel van speenkruid! Nou ja, de zon is ook wel aardig geel, maar je begrijpt wat ik bedoel. Speenkruid-geel heeft iets speciaals! Gister zag ik het stralende bloemetje langs de waterkant tijdens een onverwachte wandeling. Bijzonder toch, als je uitgenodigd wordt voor een wandeling met een oudere dame? Niet-zijnde je eigen moeder dus.
Ik ben al een tijdje bezig met het borduren van zwarte randen op okergele handwerkstof. En ik had me voorgenomen om daarmee klaar te zijn als het speenkruid bloeit. Daarom werkte ik vanmiddag nog een tijdje aan de laatste rand, maar die is net niet afgekomen. Dus laat ik een klein stukje zien. Genoeg om het grote verschil te zien tussen fel-geel en de gedempte aanverwant.
Nog een tip: als je bijna klaar bent met een borduurwerk, leg het dan een tijdje voor je op tafel, zodat je er steeds even een blik op kunt werpen. Grote kans dat je dan nog een paar missende kruisjes ziet. Vlak voor deze foto maakte ik nog een klein kruisje op een plek waar het me eerder niet was opgevallen dat het daar nog miste, maar als je het de gelegenheid geeft dan zie je het.
En hebben jullie het Speenkruid nu ook al gezien?