In het bos had ik vanmiddag zin om m’n gebreide konijntje een paar keer in de lucht te gooien en weer op te vangen. Dat was héérlijk! Ik was naar de tandarts geweest en was lekker vrolijk! En als je vrolijk bent kun je heel hoog gooien!
Het konijntje was mee omdat het hier toevallig lag. Iemand had een paar dagen eerder tegen me verteld dat ze vanuit een gebreid recht lapje een konijntje vormt. Toen liet ik haar het mijne zien. Ik heb het niet zelf gemaakt en ik ga het ook niet loshalen, maar zo werken dus sommige van deze patroontjes: precies weten waar je hoofd en poten moet afbinden, een paar oortjes eraan, oogje borduren en een strik erom. In het tijdschrift Handwerken (Steek) van juli 1977 staan ook zulke patronen, o.a. van een olifantje, en daar kreeg ik laatst een vraag over. Zulke knuffels-uit-één-lapje kunnen heel lang in iemands herinnering blijven en zijn leuk om later nog eens te maken.