Kralenkragen uit noordelijke landen
Cultuur onder Dak, dat is de Coda in Apeldoorn, gehuisvest in een modern museum. Ze hebben daar af en toe verrassende tentoonstellingen. Nu was er weer één bijna afgelopen en op de één na laatste dag wilde ik daar voor de tweede keer nog even heen. 
Dat zou ik niet gedaan hebben als ik er ver voor moest reizen, maar zo even binnen wippen onderweg naar de markt is wel leuk. De tentoonstelling heet (heette) The Weather Diaries en laat de betekenis en invloed van tradities op de Faeröereilanden, Groenland en IJsland zien op lokale kunstenaars en mode-ontwerpers. En dat is toch verrassend want we zien niet zo vaak mode die uit deze noordelijke landen komt. De jurk die prominent bij de ingang hing, was een nader onderzoek waard: de stroken zijn machinaal gebreid van merino wol.
Deze foto-van-een-foto vond ik het meest kenmerkend voor de tentoonstelling, die voor een groot deel bestond uit grote portretten waarbij traditionele kleding wordt gedragen, in de natuurlijke omgeving. Ik was verrast door het vele gebruik van
kralen, die verwerkt worden in grote kragen en zelfs complete jurken. Het leukste vind ik om na zo’n museum-bezoek te kijken of ik ook nog een boek heb wat ik in m’n shop kan zetten, wat aansluit bij het onderwerp. Ik vond een boek over Poolkleding. Dit boek is uitgegeven door het Rijksmuseum voor Volkenkunde in Leiden en biedt een beeld van de bescherming tegen de barre kou die mensen maken van de voorradige middelen. Ook in dit boek vond ik een foto van zo’n grote kralenkraag.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “Kralenkragen uit noordelijke landen”
Wij gingen eind vorig jaar naar Apeldoorn voor de tentoonstelling van Teun Hocks. Die viel voor ons een beetje tegen, de meeste tentoongestelde werken zagen we al eens eerder tijdens andere tentoonstellingen en de verlichting was lang niet optimaal, het licht werd zo erg weerspiegeld in de kunstwerken dat je meestal 2 werken door elkaar heen zag. Maar…………….de grote verrassing was “the weather diaries”. Daar genoot ik van. Prachtige foto’s en ook nog tentoongestelde wel zeer bijzondere kledingstukken. De film gaf een sprookjesachtig beeld van het noordelijke landschap in combinatie met de mode. Een topper! Leuk dat ik er nu een berichtje over lees op jouw blog.
Zag je ook Teun Hocks? Die man amuseert me. Hij poseert zichzelf in de onmogelijkste posities, om een vooraf ingestelde camera een foto te laten maken. Een foto die in het groot in zwart wit wordt afgedrukt en daarna ingekleurd. Meestal zonder titel, je mag die zelf bedenken. Goed kijken en ontdekken wat er te zien is. Soms met een glimlach, vaak ook wel een beetje verdrietig.
Bedankt voor je reactie Tineke. Grappig dat je het herkent van dat niet-optimale licht en die weerspiegeling. Ik vond het toch wel een bijzondere tentoonstelling en daarom ging ik ook twee keer even kijken.