Krokuskrans
Ook in maart probeer ik elke dag een oud handwerkje af te maken. Deze grote hexagonnen vond ik onafgemaakt in een ver weggestopt doosje. Even snel aan elkaar gemaakt en dan kun je ergens een klein accentje aan geven.
Maar twee uur later hoeven die ondergesneeuwde krokussen geen krans meer:
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “Krokuskrans”
Fijn om op een trieste zondagmorgen zulke leuke artikelen te lezen. De vreugde van handwerken heb ik van kindsaf gehad. Ben nu 88 jaar. In de oorlog leerde ik borduren op een rol verbandgaas. Er was niets anders. Breien op school, 1 klein sokje om een hieldje te leren breien. Garen voor sokje 2 was er niet.
. Op de mulo met de handwerkjuf naar Antwerpen om dmc haakgaren te kopen en te smokkelen. Daar leerde ik frivolite, nog steeds leuk om te doen. Weer later quilten, dat doe ik nog steeds. Zo gaat de vreugde van handwerken nooit over.
Hallo Trudi,
Bedankt voor uw reactie op mijn blog! Allereerst vind ik het fijn om te weten dat mijn blogjes op zo’n regendag even een leuk momentje geven voor m’n lezers. Maar vooral vind ik uw reactie fijn omdat het zo’n goed beeld geeft van hoe de mensen die nu ouder zijn, vroeger het handwerk hebben geleerd. In een tijd van grote schaarste, en dan tòch die waardevolle technieken doorgeven aan de volgende generatie! Uw berichtje is ook een bevestiging van hoe handwerk dan een heel leven lang door kan werken en plezier kan geven! Mede ook dankzij die handwerkjuf die speciaal naar Antwerpen ging om haakgaren te ‘smokkelen’. Voor nu is dat onvoorstelbaar, maar het is jùist goed dat wij in onze tijd ons realiseren met hoeveel moed er in die moeilijke jaren is dóórgezet!
Hartelijk dank nogmaals voor uw waardevolle reactie,
en ik hoop dat mijn blogjes nog lang plezier blijven geven voor u om te lezen.