Het krukje ging naar de kringloop, samen met een heleboel ander spul wat weg ging. Maar toen stond ik ermee in m’n handen en dacht nog even met weemoed aan de kleurtjes van vroeger. Toen hadden we een hele kamer in die kleuren. Ik liep ermee naar buiten voor een snelle foto. En ik vroeg me af of anderen dat ook doen: van sommige spulletjes die je wegdoet nog even een foto maken. Gewoon voor de herinnering. Dàg krukje, veel plezier ergens-anders!
M’n kussenstje is er één van een serie van vijf. Het motief komt uit het boek Etnische Motieven in Tapisserie. Eén van m’n lievelingsboeken en ook één van m’n lievelingsmotieven en bloglezers die mij al langer volgen hebben dit motief vast al eens vaker gezien. Het is een sterk motief met vele kleuren-mogelijkheden en ik ben er nog altijd dol op.
Krukje – Kussentje – Kleur!