Kussen

Een paar van de spullen waar mijn moeder – én wij! – zoveel jaren tegenaan heeft gekeken. Ik kijk er nu naar, aan het begin van de zondag ochtend. Ik schoof een paar dingen bij elkaar en mijmer erover hoe ze mijn smaak hebben beïnvloed. En aan elk voorwerp zit een verhaal. Dat koperen kannetje, dat liet mijn grootmoeder lang geleden maken door de plaatselijke koperslager. Sommige verhalen hoorde ik vaker maar van andere voorwerpen weet ik eigenlijk niet waar ze vandaan komen.

Maar het kussen weet ik wel: dat heb ik een keer ergens opgeduikeld en aan m’n moeder gegeven. Het past bij haar klassieke inrichting. En nu is het even een kussen voor de zondag: even bijkomen.