Een oud kussen uit mijn eigen familie. Het is een beetje versleten en de stijl is wat ouderwets. Maar toch is het me dierbaar.
Ik heb het vast van m’n familie: elkaar verhalen vertellen. Dit weekend trek ik weer veel met m’n familie op (die is me ook dierbaar!) en vertellen we elkaar verhalen over spullen uit ons ouderlijk huis.
Na al dat geblog over mijlpalen en zo laat ik nu dit kussen zien. Een kussen als uitrust-metafoor. Maar niemand van mijn broers en zussen wist meer door wie het nou was gemaakt, onze grootmoeder of de mòeder van die grootmoeder. We kunnen het niet meer vragen.