Kussen op moederdag

De relatie met je moeder is zò persoonlijk. En op moederdag: zò commercieel! Een rek vol kaarten in de supermarkt, en aanbiedingen en aanmoedigingen om bloemen te geven. Dat kun je doen, of je kunt het niet doen, net wat je wilt. Ik probeerde het eens op internet, zou ik daar nog een leuk gedichtje kunnen vinden voor een blogje? “Lieve mama, ik hou van jou met heel mijn hart. In moeilijke tijden steun je mij altijd, en heb daarvan nooit enige spijt.” Tja, de gedachte is herkenbaar, maar het literair gehalte niet al te hoog. Ik scrolde nog even verder, en las de aanwijzingen van de website met moederdaggedichtjes: “Een Moederdag gedicht is heel belangrijk voor je moeder. Neem de tijd ervoor. Sta niet gek te kijken als je jouw gedicht over vele jaren weer terugvindt. Weet dat moeders moederdaggedichten nooit weggooien. Zo bijzonder zijn deze rijmpjes voor haar. Dus maak er dit jaar werk van. Zorg dat er veel lieve dingen in staan, maak er eventueel nog een leuke tekening bij en laat haar helemaal smelten.”

Daar heb ik ook niet veel aan. Niet voor mij van toepassing, want mijn kinderen zijn de tekening-leeftijd te boven en mijn moeder hoef ik er ook niet blij mee te maken. Toch een herkennende gedachte: mijn moeder bewaarde al heel lang een kussen wat ik vroeger maakte. Ik was als tiener nog aan het experimenteren met handwerk en knoopte eens een kussen. Dat deed ik op stramien wat eigenlijk bedoeld was om te borduren en niet om te knopen. Resultaat was dat de knopen heel dicht bij elkaar kwamen te liggen. Het werd een mooi kussen, wat al veertig jaar bij haar in de kamer ligt. Geen slechte score voor een moederdag kado. Toch kunnen er ook elk jaar wel èchte bloemen bij, en ik verheug me erop om die ook dit jaar weer te mogen brengen.

Voor wie geen moeder meer heeft lijkt het me een moeilijke dag vandaag. Misschien is er gemis en verdriet. Ik hoop dat er ook veel mooie herinneringen zijn. Fijne dag!