Kussens onderweg
We kozen de route naar een vakantieplekje via het dorp waar ik vroeger woonde. Het was lang geleden dat ik nog eens een kijkje nam bij het oude huis. Er kwamen herinneren boven. Daarna gingen we niet meer via de snelweg verder, maar kozen dezelfde weg die ik als brugklasser aflegde met de fiets naar de grote stad. Daarvoor moest ik het kanaal oversteken. Er lag een grote hefbrug over en de fietsers stonden vooraan als die de lucht in werd gedraaid. Ik vond het altijd een beetje eng. Je keek zo de donkere waterdiepte in.
Voor wie zich wel eens afvraagt waarom ik zomaar een kussen op een meerpaal wil leggen is hier het antwoord. Een foto maken geeft me gelegenheid om soms zomaar even ergens te zijn. Gewoon even verpozen op een plek die ik bijzonder vind of vond. Ik vond het fijn om even op dit plekje langs het donkere kanaal te zijn. Nu niet meer als bange tiener met de fiets. Maar als een vrije en volwassen vrouw, samen met m’n lief.
En nu liggen deze mooie kussens (die ik dus onderweg ergens had gekocht) in het vakantiehuisje. Op zondagochtend. Het is weer rustig.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
1 gedachte over “Kussens onderweg”
Met veel plezier lees ik nog altijd je blogs. De verleiding is groot om ook eens naar je shop te gaan, maar ik heb manlief moeten beloven niets meer te kopen of af te drukken wat ook maar met handwerken te maken heeft, en dat is ZO MOEILIJK. Ook de handwerkbeurs die ik altijd als mijn verjaardagsgeschenk meepikte behoort sinds vorig jaar voorgoed tot het verleden.