We waren op weg naar België, hadden tot nu toe alleen nog maar regen onderweg gehad, maar nu kwam de opklaring. Een moment om de auto even stil te zetten in het grensgebied en om ons heen te kijken in het wijdse land. Nu is alles zo rustig en vredig. Maar we weten dat het is niet altijd zo geweest. En dat het op veel plaatsen nog steeds niet zo is. Omgewoelde aarde versus lieflijk land. En nog zoveel andere verschrikkelijke contrasten.
Kom, we rijden weer verder.
En nu ik weer thuis ben: de lapjeskrans mag in m’n shop. Hij heeft z’n doel op m’n blog gediend. Een mooie kussentjeskrans in een dodenherdenkingsweekend.