Daar ligt dan m’n oude gebreide lappendeken op de duinen van het grootste Waddeneiland. Zo is het goed, zo ben ik tevreden.
Na een paar uur in het huisje (lunchen, breien, lezen, en een paar blogjes maken over de ochtend) brak de zon nog weer door. Tijd om er weer op uit te trekken voor het tweede buitendeel van de dag. We reden naar Paal 17 om naar de zonsondergang te kijken. Bij de parkeerplaats was het prachtig. De zachte avondgloed gleed al over de duinen. Het was kwart over vier. Hier wil ik wel een tijdje blijven. Lekker met een lappendeken over onze benen, een thermoskan thee en dan bovenop dat duin kijken naar de dalende lichtbron.
Maar het loopt altijd anders. Een brede band bewolking maakte al om half vijf een einde aan het schouwspel. Ik gooide de deken weer terug in de auto en we gingen een strandwandeling maken.
Om half zes was het helemaal donker en wachtte ons nog een fijne avond in het rustige huisje (eten, breien, lezen en nog een blogje maken om mijn blijdschap hierover te delen). Het is zo leuk om deze oude lappendeken, die ik meer dan 20 jaar geleden breide, nu te kunnen gebruiken op zulke mooie plekjes!
3 gedachten over “Lappendeken op Texel”
Goedemorgen
Wat een mooie lappendeken
Heeft u daar het patroon nog van?
Vriendelijke groet Jannie
Toen ik na het overlijden van mijn ouders het ouderlijk huis leeg maakte kwam ik een volle doos met die gebreide lapjes tegen. Van enkele heb ik een hondendeken gemaakt, maar ik vind dat jij die zo mooi aan elkaar gezet hebt. Mag ik vragen hoe je dat deed?
Nog een prettige vakantie Lut
Hallo Jannie en Lut, bedankt voor jullie reacties. In een later blogje heb ik jullie vragen beantwoord over hoe ik de lapjes aan elkaar zette.
Later kreeg ik nog een reactie van iemand die schreef dat ze ook zo’n deken had gemaakt en het jammer vond toen hij klaar was. Omdat het zo’n leuk project was! Dat herken ik, want ik heb twéé van deze lappendekens gemaakt. Het is echt een heel leuk project om te doen.