Lavendelkussentje

Lang geleden maakte ik voor iedereen die ik kende lavendelkussentjes. Tientallen maakte ik er, in allerlei kleuren. Ook één voor m’n moeder, en die bewaarde ze natuurlijk altijd. Begin dit jaar was er van alles in beweging. M’n moeder verhuisde, en verhuisde weer terug en we waren continu met spullen en spulletjes bezig. Dit lavendelkussentje vond ik begin dit jaar en stopte het in m’n tas. Gewoon fijn om telkens even te zien of aan te raken als ik wat in m’n tas moet rommelen. Ik laat het er voorlopig nog in zitten, schreef ik in februari op m’n blog. En nu vond ik het een mooi moment met kerst om het weer uit het zijvakje van m’n tas te halen.
Na een jaar waarin er ‘van alles in beweging was’ begint de rust nu wat te komen. Ook de afgelopen maanden was ik nog veel bezig met spulletjes. En dat was ook goed. Het schilderwerk van m’n moeder, de borduurwerkjes, dat was ook allemaal goed om mee bezig te zijn.