The world is falling apart.
Zo voelt het soms.
Of je eigen leven brokkelt af.
En dan kun je tegen alles opzien.
Tegen de kerstdagen en soms tegen verder leven.
Ik vang wel eens wat op, zo her en der.
Een half jaar geleden stond ik bovenop een vuurtoren die letterlijk afbrokkelt. Hij is ten dode opgegeven, maar zal in glorie ten onder gaan.
Stormen beuken op de kusten en bij elke storm brokkelt ook het land waarop de toren staat verder af. De erosie is onomkeerbaar en de kust is niet meer te verdedigen.
De vuurtoren werd in 1900 in gebruik genomen en was een belangrijk lichtbaken voor boten op zee. Maar in 2002 werd de vuurtoren verlaten. De erosie was onoverwinnelijk. En de autoriteiten stonden toe dat krachten van wind en water vrij spel krijgen.
Maar nìet zomaar! Ook kunstenaars kregen vrij spel! Ze kregen de ruimte om van de vuurtoren eerst nog een prachtig kunstobject te maken.
Stalen constructies binnen de toren en een prachtige trap maken van de ten dode opgeschreven verlaten vuurturen eerst nog een bijzonder gebouw.
De vuurtoren zal straks ten onder gaan, maar niet onopgemerkt! De toren is een attractie geworden, die veel toeristen trekt.
Vanaf de parkeerplaats loop je in een half uurtje door de zandvlakten en kom je onder de bekoring van de desolaatheid en de schoonheid.
Met tientallen mensen loop je daar. De toren trekt als een magneet. Wij liepen daar ook, een half jaar geleden, in Denemarken, maar wisten nog niet wat we zouden gaan zien. Een vuurtoren ja, altijd mooi. Maar als je er dan bent, dan schrik je. Is het woeste water al zò dichtbij? Griezelig. En toch mooi. Schoonheid in verval. Kunstenaars wisten er een prachtig monument van te maken. Het was veilig om de stalen trap op te gaan van het afbrokkelende gebouw. En in woord en beeld probeer ik er nu ook iets moois van te maken. Een groet aan het eind van een afbrokkelend jaar
Kijk ook eens op de website waar dit filmpje over de De Rubjerg Knude vandaan komt. What to do With a Building Falling Apart.
What to do?
Onder ogen zien.
The world is falling apart.
Maar de kunst is: wèl blijven lachen!
Wil je reageren?