Lied van de Nationale Feestrok

Na de oorlog nam een Amsterdamse verzetsvrouw (Mies Boissevain) het initiatief tot het maken van feestrokken. Vele vrouwen volgden de richtlijnen op en maakten van de schaarse restjes stof een rok, die ze konden dragen bij de herdenking op 5 mei en op andere gelegenheden. Het maken van de rokken hielp bij het verwerken van het oorlogsleed, het gaf herinneringen een plek, en het dragen van de rokken vergrootte het gemeenschapsgevoel. In musea worden de rokken soms nog tentoongesteld, zoals in het Bevrijdingsmuseum in Aalten, waar ik deze foto maakte.
Ik schreef al eerder over deze rokken, maar vandaag ook de tekst van het lied wat hierbij hoort. Het Lied van de Nationale Feestrok. De tekst en melodie zijn van Elisabeth van Maasdijk.

Vlecht in Uw rok het patroon van uw leven
Vrouwen en meisjes van dorp en van stad.
Lichtend symbool van het vrouwelijk streven,
Draagt het verheugd, als de bloem draagt haar blad.

Eenheid in veelheid van lijnen en kleuren,
Vormt met uw rok, het saamhorig verband,
In het geheel van historisch gebeuren,
Tooit het ontwerp met Uw hart en Uw hand.

Stempelt Uw rok met het merk Uwer dagen,
Voert dat wat Was en wat Is in Uw vaan.
Heden-Verleden, blijmoedig gedragen,
Sierre Uw kleed, Uw gezin, Uw bestaan.