Lijnen en kleuren

In mijn kruissteek-op-grof-stramien-periode maakte ik dit kussen. Het is denk ik nu een jaar of vijftien oud. Toen het af was durfde ik het nauwelijks op de bank te leggen: veel te felle kleuren! Ik voelde me een beetje een overjarig kind toen ik het maakte. Ik was al een veertiger en niemand deed zoiets in die tijd, maar die kleuren hadden een grote aantrekkingskracht op me. Maar de mode veranderde en nu kan ik met dit kussen wel voor de dag komen. Al een tijdje ligt het in de auto in de hoop op een leuk plekje om het te kunnen fotograferen. Vorige week had ik het bij me toen we de bollenroute reden. Dit plekje vond ik wel leuk: de zigzaglijnen benadrukken het golvende water!
De foto is genomen vlak bij Zwartsluis. Apart dat ik het water daar in de buurt ook echt zwàrt vond. Of eigenlijk diep-paars, net als op het kussen.

En dit is weer een andere lijn: die van het viaduct vlak bij mijn huis. Daar plukte ik gister een grote bos bloemen voordat ik bij mijn jarige dochter op bezoek ging. Het is nu de tijd van plakkaten vol met bloeiend Koolzaad. Zulke velden vol knalgele bloemen vind ik onweerstaanbaar! Daar mòet ik gewoon wat van plukken! En zeker als er wat te vieren valt!

M’n dochter was juist aan de gang geweest om haar binnenplaatsje wat op te knappen. We hadden een paar zakken potgrond meegenomen en ook nog wat slaplantjes en peterselie en paksoi want die kun je ook in een klein tuintje prima zelf kweken. Bij de Action kocht ze leuke spulletjes in precies dezelfde kleuren als mijn oude kussen. Toen ik dat zag, haalde ik het nog even uit de auto. Heerlijk die felle kleuren!
Wel apart: ondanks dat ik nu nog wat ouder ben dan toen ik dit kussen maakte, hoef ik me nu niet meer kinderlijk te voelen om die felle kleuren leuk te vinden. Mode is een gek fenomeen. Mode bepaalt voor een groot deel wat we mooi vinden. Maar ik heb altijd gedacht: laat de bloemen maar de kleur aangeven! Als bloemen in zulke felle kleuren bloeien, mag ik het mooi vinden!