Linksaf-rechtsaf

We volgden een stukje van de beroemde Mergelroute, die ooit is uitgezet door de ANWB. Uit nostalgie zijn langs een paar routes de bordjes blijven staan, hoewel inmiddels iedereen allang navigatie heeft. Maar die route vonden we echt hélemaal niks. Je rijdt alleen maar door dorpjes en over vrij drukke wegen, niks aan. Eerst dachten we: het wordt straks wel beter, maar dat was niet zo. En toen gingen we ons eigen ding doen. Onze dochter heeft goede herinneringen aan een spelletje van vroeger: “Linksaf-rechtsaf”, en daar leende het Limburgse Landschap zich uitstekend voor. Gewoon om de beurt links- en rechtsafslaan, en dan kijken waar je uitkomt. Wat een plezier!

We kwamen precies waar we wezen wilden, namelijk op dat ene weggetje precies op de grens met België. Enige aarzeling natuurlijk voordat we besloten er toch in te rijden. Een paar honden blaften ons na, en toen gingen we lekker het glibberige pad op. En we juichten toen we de eerste grenspaal zagen: dáár!

En op dit bijzondere plekje dacht ik aan mijn Belgische lezeressen, en wil jullie graag even groeten! Het Belgische land – waar jullie wonen – ligt achter mij, en met mijn voeten sta ik nog net in Nederland. Bij mijn vorige vakantie in Zeeland wilde ik ook al graag zo’n foto maken, maar dat lukte niet. Bij deze: heel hartelijke groet aan de vele handwerksters in België! Ik waardeer het dat jullie óók mijn blog lezen en bij mij bestellen.

We gingen weer verder, linksaf was aan de beurt. Aan het eind van het glibberige weggetje nam ik nog deze shot uit de rijdende auto. Toch wel opgelucht dat we niet waren blijven steken in de modder. Maar je moet er af en toe wat voor over hebben hè, om je punt te maken?
Dus: blij met Belgische lezeressen!