Lost in the world

“Lost in the world” schalde het lied van Anouk door de luidsprekers over het Raadhuisplein in Apeldoorn. We waren er nog een keer heen gegaan en stonden in een hele lange rij. We zijn wel gewend om geld te geven voor ‘goede doelen’, maar nog nooit hebben we daarvoor in een rij hoeven staan. Het was een indrukwekkende belevenis. Daar stonden we op een kleurloze winterdag samen met honderden mensen op een plein. In de rij om je geld in een gleuf te stoppen: ongelooflijk! Honderden mensen gingen aan het eind van de aktieweek van ‘Serious Request‘ naar het plein om ingezameld geld te brengen. Het was niet erg dat we daarvoor een tijdje moest wachten. De sfeer was bijzonder. We luisterden naar “Lost in the world”, en keken naar de grote foto’s van kinderen die hun families kwijt waren.

Uitzicht vanuit de rij vóór het Glazen Huis. Wat een contrast met de ‘gedekte tafels’ in het paleis, slechts een paar kilometer verderop. Ook dit is Apeldoorn. Met roadblocks vanwege een collectief trauma vanwege een dramatisch verlopen koninginnedag. Nu was “Apeldoorn” op de been voor een geef-aktie. We zagen veel ouders met kinderen, die ook van jongsafaan leren dat het goed is om te geven. Mooi om deze kant van onze stad te zien.

Na een half uurtje in de rij was ik aan de beurt. Ik had het geld van een verkochte ‘rouwrand’ in een envelop gedaan en deed die door de gleuf. Ik dacht aan al die miljoenen kinderen die hun familie zijn kwijtgeraakt. Miljoenen ouders die hun kinderen missen. Wat een drama, wat een verdriet, wat een rouw. We gaan weer kerst vieren, dat mògen we. Maar niet zonder dat we aan dit onbeschrijflijk leed hebben gedacht. “Lost in the world”, wat is dàt schrijnend.