Manden uit binnenland en buitenland

“Van manden kun je nooit genoeg hebben” zei een vriendin met wie ik vorige week in het Zuiderzeemuseum was. We liepen langs een huisje waar een mandenmakerij in was gevestigd. “Hé, vind jij dat ook?” reageerde ik. En ik was het helemaal met haar eens. Deze Nederlandse mandenmakerij toont een collectie manden die van wilgentenen en riet zijn gemaakt en die kenmerkend zijn voor de functies die ze gedurende vele eeuwen hadden. In andere delen van de wereld is weer ander materiaal beschikbaar en zijn er andere gebruiksdoelen. Buitenlandse manden heb ik altijd prachtig gevonden! Ik ben al een paar keer verrast geweest om te merken dat andere handwerkliefhebbers hun liefde voor ‘handwerk’ ook niet beperken tot textiel, maar dat manden daarbij horen. Zo heeft Henriëtte Beukers in haar boek ‘Rondom Textiel‘ ook heel wat pagina’s over buitenlandse manden geschreven en zij vind het ook vanzelfsprekend dat liefde voor textiel automatisch insluit dat je ook een voorkeur voor manden hebt. Ik vind het heel mooi wat vaardige handen kunnen maken met stug materiaal. Dit weekend kocht ik op een rommelmarkt nog een leuk mandje omdat ik het te mooi vond om te laten liggen. Ik heb er een boekje ingelegd: “Traditions in transition” (Contemporary Basket Weaving of the Southwestern Indians) en dat plaats ik in m’n shop. Een leuk boekje met mooie foto’s en veel achtergrondinformatie, voor wie wat diepgaander geïnteresseerd is in de achtergronden van manden die worden gemaakt in ZuidAmerika. Een paar foto’s van bladzijden uit die boekje (die ik in de galerij plaats) laten zien dat dit handwerk daar vooral door vrouwen werd en wordt uitgevoerd. Kunstig geweven en gevlochten mandjes die jarenlang meegaan.