Merklapje Femmi Anna
Een rijwielhandelaar uit Hoogveen, Arend Kip, trouwde toen hij 28 jaar oud was met Jiskje Abma, die toen 21 oud was. Het huwelijk werd gesloten in 1898. Een jaar later werd hun eerste kindje geboren. Ze noemden haar naar de moeder van Arend: Femmigje èn ook naar de moeder van Jiskje: Anna. Maar het kleine meisje overleed na een paar maanden. Wat een verdriet zal dat zijn geweest.
Weer een jaar later werd een nieuwe baby geboren: opnieuw een meisje. Zij werd ook Femmigje Anna genoemd. Later kwamen er nog twee zonen, Jelle en Jan, die ook werden vernoemd naar hun grootouders, en nog een dochter: Anna Tjitske.
De oudste dochter leerde een merklapje maken en borduurde de naam waarmee zij werd genoemd: Femmi Anna. Haar merklapje werd heel lang bewaard en kwam via omzwervingen bij mij terecht. Een merklapje met een opmerkelijk naam. Ik kreeg deze zomer bezoek van iemand die ervan houdt om onderzoek te doen naar de maaksters van oude merk- en of stoplappen. Na haar bezoek stuurde ze mij de gegevens waardoor ik dit blogje kon schrijven.
Door de digitalisering van genealogische gegevens is het nu veel makkelijker om onderzoek te doen naar families en geslachten. Vooral met een wat ongewone naam is het nog makkelijker om snel iets te vinden. Eerder had ik niet gedacht dat ik dit ook nog eens leuk zou vinden, maar ik merkte nu dat zo’n merklapje veel meer tot de verbeelding gaat spreken als je iets weet van de familie-omstandigheden. Wat zullen de ouders destijds blij zijn geweest toen hun tweede Femmi destijds met zo’n lapje thuiskwam. En misschien heeft dat meegespeeld dat het bewaard is gebleven.
Dit merklapje komt later in m’n shop en dan kan de koopster er ook een kopie krijgen van het bevolkingsregister waar deze gegevens uit komen.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
4 gedachten over “Merklapje Femmi Anna”
Op een of andere manier werden die lapjes toch vaak wel bewaard. Ik heb die van mijn oma uit 1896 (ook een johanna) aan de muur hangen hier.
Mooi verhaal bij dit lapje maakt het inderdaad nog leuker zo’n achtergrond verhaal.
Je hebt gelijk, er zijn ook heel veel lapjes wèl bewaard!
Een week na dit blogje plaatste ik nog een foto hierbij die ik maakte in een Texels museum; dat vond ik er wel bij passen. Hierop is een ingelijst merklapje te zien, en dat staat natuurlijk heel leuk. Ik weet alleen niet of dàt vroeger ook al wel werd gedaan. Ik heb de indruk dat die lapjes pas veel later werden gewaardeerd (en soms ook ingelijst, zoals het lapje van jouw oma).
Maar gelukkig zijn er veel van deze lapjes bewaard, want wij vinden ze weer erg leuk!
Een heel mooi lapje !
Nadat ik er een keer op werd aangesproken ben ik heel voorzichtig met het plaatsen van iets uit een register. Het kunnen namen zijn die vaker voorkomen. Het liefste wil je natuurlijk info van een familielid, want dan weet je het zeker, maar in veel gevallen is dat niet mogelijk.
Klopt, je kunt er lang niet altijd zeker van zijn dat je de goede te pakken hebt. Er zijn meer hondjes die Fikkie heten. In dit geval hadden we die ongebruikelijke voornaam Femmi(gje) Anna, het jaartal en de plaats. Daarom had ik er hier wel redelijk vertrouwen in. Als er nog een Femmi* Anna was geweest in Hoogeveen, had ik haar waarschijnlijk gevonden.
Info van een familielid hoeft trouwens ook niet te kloppen, zeker als het wat langer geleden is. Dan haalt men de generaties nog wel eens door elkaar.
Uiteindelijk is een identificatie nooit volledig zeker. Maar hoe meer en hoe specifiekere gegevens je hebt, hoe groter de kans dat het klopt.