Merklapje in bruin
Mooi merklapje in bruin.
Dat was het enige wat ik wist te schrijven op deze inspiratieloze zaterdagochtend.
Wel een beetje weinig.
Dus ik probeer nog wat te verzinnen. Maar wat?
OK, we kennen het alfabet inmiddels. En we kunnen van 1 tot 10 tellen.
Maar soms houdt het daar op.
Kan gebeuren toch?
De zon schijnt. Maar toch is het soms lastig om daar blij om te zijn.
Vast wel herkenbaar.
Net zoals dat jullie herkennen dat dit een leuk oud merklapje is.
Maar dat was m’n eerste zin al, en verder dan dat ben ik eigenlijk niet gekomen.
Fijne dag!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
4 gedachten over “Merklapje in bruin”
Hoi hoi, Heel herkenbaar. Wij komen net terug van een paar daagjes Monchau. We hebben het geroffen met het weer. We hebben ontzettend genoten, maar door al die ellende op de wereld voel je je bijna schuldig om het leuk te hebben.
Het merklapje is echt heel leuk. Degeen die dat heeft gemaakt heeft er waarschijnlijk veel plezier aan gehad om het te maken. Dat vind ik altijd zo leuk als ik oude handwerkjes ziet. De tijd en de energie die er in is gestoken kan je haast voelen.
Ik hoop dat je vandaag nog een beetje inspiratie kan vinden.
Groetjes Petra
Hoi Petra, ja dat heb je terecht opgemerkt, dat het ook heel dubbel voelt om te genieten van een uitstapje, nu er zoveel nieuws is over oorlog.
Voor de dag dat ik dit blogje schreef zijn we toch wel weer op stap gegaan en dat was ook goed om te doen. Tasje mee en kussentje mee: ik blijf het toch ook fijn vinden om met iets kleins op de foto te (laten) zien hoe mooi ook ons land is en hoe makkelijk en simpel het is om van de natuur te genieten.
Monchou lijkt mij ook echt heel mooi, vooral deze tijd van het jaar. Fijn dat je ook even weg kon!
Wat leuk, ik herken mijn eigen merklapje, dat ik in 1956 op school borduurde.
dezelfde stekenvolgorde!
Kan ik er een foto van plaatsen?
vr. groet
Maria
Per mail beantwoord, waardoor je dan ook m’n mailadres hebt om de foto te sturen.