Merkwaardige mieren (1)

Op sommige dagen zou je de uren wel drie keer kunnen vullen. Als alles aanwezig is om een dag te laten slagen, dan vliegen de uren voorbij en bij thuiskomst slaak je een diepe zucht en zeg je: “Tjonge!” Die verzuchting heb ik ook zojuist gehad, en nu ga ik proberen de veelheid van indrukken in een blogje te vatten. Dat zal wel niet lukken in één blogje, dus het zullen er wel meerdere worden.

Ik ging vandaag naar de ontmoetingsdag van de grote vereniging Merkwaardig. Dit is een vereniging van liefhebbers van merklappen en borduren. Ik reed vanmorgen met iemand mee die in mijn buurt woont, en een (ook) een groot merklappenliefhebber is. Zij vertelde me alvast wat ik allemaal zou gaan meemaken. Als nieuw lid van de vereniging maakte ik het voor het eerst mee, maar door de verhalen was ik alvast voorbereid. Eerst was er ’s morgens een lezing door een merklappen-deskundige. Daarna een voortreffelijke lunch, en ’s middags “Show and Tell”. Tussendoor kon je overal kijken, bij de verkoop-stands van leden, die prachtige handwerken aanboden. Of bij elkaar, want iedereen had eigen werk meegebracht. Ook was er de mogelijkheid om een klein kussentje in te leveren, met daarop een geborduurde mier. Bij de ingang van het grote gehuurde gebouw in Nijkerk was een rek, en daar werden al die kussentjes aangehangen. De boodschap is wel duidelijk: de leden van Merkwaardig zijn net zo ijverig als mieren!

Het was zo’n dag die het beste kan worden afgesloten met een diepe zucht. Als je van borduren houdt, dan was hier héél veel moois te zien!