Voor het zondagse kussentje liep ik naar de hoek van de straat. Daar liggen nog steeds stapels stenen en hopen zand. Maar de traktors en machines staan tenminste even stil. Gister kreeg ik bezoek van m’n zus. “Je moet wel even omrijden hoor, zei ik, want je kunt de straat niet in.” En eergister kreeg ik bezoek van m’n broer. “Je moet wel even omrijden hoor, zei ik, want….”
We beginnen er genoeg van te krijgen! Een heel jaar lang herrie van bouwdrukte, en vlak voor kerst nog stééds een puinhoop daar op die hoek.
Maar toch een kussentje. Merry Christmas alvast. En Merry Sunday voor mezelf. Lekker even een dagje rust.
Jullie ook een Merry Sunday gewenst!
Wil je reageren?