Merry mouse?

Wie is er blij als je een muis door je huis ziet rennen? Niemand denk ik. Maar het schijnt dat muizen (net als beren en konijnen) er een heel eigen leven op na houden. Ze spelen en ze eten en ze slapen en ze wonen in schattige huisjes. Het hoort een beetje bij onze cultuur om aangeklede beren en muizen allerlei menselijke eigenschappen en gewoontes toe te schrijven en ze allerlei avonturen te laten beleven. Dat begint al met een hele serie schattige kinderboekjes en verhaaltjes die je kunt voorlezen. Kleine kinderen kunnen zo opgroeien met verhalen van Bruintjes en Pluisjes en Rabbits en Wollebollen en ook van Merry Mouzen. Dat zeg je vast niet zo: merry mousen. Ach, whatever: het is gek en het blijft gek. Of ben ik de enige die het eigenlijk wel gek vindt? Onze hele cultuur is vol met Disney-figuren en paashazen en gekke poppetjes en beestjes en ik ben nog nooit iemand tegengekomen die dat ook eigenlijk wel gek vond. Nou ja, dan ben ik misschien op internet de eerste. Ik heb me er nog nooit zo over uitgesproken, maar ik weet nog goed hoe ik als kind het eigenlijk ook wel stom vond. Ik had een boekje gekregen over een muizenfamilie die het hele huis moest schoonmaken. Twee kleine muisjes moesten van moeder een pot verf halen (daar morsten ze natuurlijk mee), want moeder-muis ging het muize-huizeholletje een grote schoonmaakbeurt geven. Inclusief de wanden witten. Maar ik had dat als kind nog nooit meegemaakt, dat de wanden gewit moesten worden. Dus daar snapte ik al niks van, en van de rest van het boekje ook niet. Wie laat nou twee van die muisjes met een open pot met verf over de muizenstraat lopen? Had die muizen-verfwinkel daar geen deksel op kunnen doen? En hoe kon dat nou eigenlijk, dat zo’n muizeholletje zo verdacht veel leek op een mensen-huisje? Compleet met theetafeltjes en schattige serviesjes?

Ik denk dat het nooit meer goed gekomen is met mijn waardering voor de fantasiewerelden waarin aangeklede muizen de hoofdrol spelen. En daarom spreekt me dit schilderijtje dan ook niet zo heel erg aan. Maar het gekke is: ik kocht het dus kennelijk wèl! Ik zag het een paar dagen geleden en ineens zat het tòch in m’n fietstas. Nou ja, voor m’n shop natuurlijk….
En omdat ik het zo leuk vond om eens te (laten) zien hoe zo’n borduurwerk uit zo’n patronenboek eruit ziet. Het patronenboek The Merry Mouse Book of Toys stond al langer in m’n shop, en dit schilderijtje komt er nu bij. Omdat het (bij nader inzien) toch wel een schattig tafereeltje is: twee muizen die naar elkaar zwaaien door het open raam met houten luiken. Ik zwaai ook even naar jullie: om je een ‘merry day’ toe te wensen!