Waar borduur ik op? Dat was een vraag van een bloglezeres. Ze wil ook graag op ditzelfde handwerklinnen borduren.
Antwoord: ik borduur op stukken handwerkstof die in de begintijd van het tijdschrift Handwerk zonder Grenzen waren bijgesloten bij één specifiek nummer. Op dit linnen was een patroon bedrukt wat veel mensen niet gebruikten en zo gingen deze stukken handwerkstof zwerven. Ik ben nu tien keer zo’n stuk tegengekomen (dus ik kan nog twee keer zoiets borduren). Ik was telkens blij wanneer ik weer wat vond want ik vind deze stof heel fijn borduren.
Waarschijnlijk kun je dit mooie handwerklinnen ook nog wel gewoon kopen.
En wàt ik dan borduurde laat ik nu ook graag zien! Het begon met het vierkante motief uit de 17e eeuw (linksboven). Dit motief sprak mij erg aan, en later leerde ik dat het een motief is wat geborduurd werd op Friese knottedoeken. In de loop der jaren heb ik telkens blogjes geschreven over wat ik borduurde, dus die kun je her en der nog wel terugvinden.
Mijn borduurwerken gebruikte ik voor de visitekaartjes en bedankkaartjes die ik jarenlang gebruikte. Het laatste motief (van een Amager-patroon) is van m’n huidige bedankkaartje.
En dan de moraal van dit verhaal: als je ook wilt borduren op iets grover handwerklinnen, dan is het ècht de moeite waard om wat moeite en geld te investeren in goed materiaal. Het borduurt zòveel fijner als je kunt borduren op goede ondergrond. Deze motieven zouden minder mooi zijn uitgekomen als ik ze had geborduurd op aftelbare en witte borduurstof. Juist de iets grovere structuur en de grondkleur maakt dat het borduurwerk goed uitkomt.