Moeder voor haar linnenkast

Aan het eind van de 19e eeuw veranderde de rol van de vrouw. Vrouwen wilden een grotere zelfstandigheid. Ze wilden stemrecht en een maatschappelijke positie. Er is van alles in beweging. Hoe verwerken kunstenaars die nieuwe positie van vrouwen? Zij kiezen nog vaak voor droombeelden. Ze schilderden de vrouw nog vaak in de traditionele rol als maagd, als bruid, als moeder of als non. In plaats van als een modern wezen van vlees en bloed.

Vlak naast deze uitleg op de muur, in een tentoonstelling Spiegel van de Ziel, hing het schilderij van Theo Molkenboer. Hij schilderde in 1895 zijn moeder, toen deze 47 jaar oud was. Het wordt wel een ode aan zijn moeder genoemd. Het katholieke gezin telde 14 kinderen. De schilder zal bewondering hebben gehad voor zijn hardwerkende moeder.

Het was niet mogelijk om het schilderij goed te fotograferen vanaf de voorkant. Het licht scheen hinderlijk van boven (ik hoorde ook andere bezoekers daar een opmerking over maken). Maar zò vind ik het ook wel een mooie foto. Met dat verwarmingsrooster erbij: illustratie van de moderne welvaart! Op dit moment ervaar ik die welvaart ook volop. In plaats van met mijn handen in de wastobbe te zitten, zoals vrouwen eeuwenlang hebben gedaan op maandagmorgen, zit ik met mijn handen op een luxe toetsenbord. Een blogje te schrijven.

Ook doet deze hoek op de foto mij terugdenken aan dat leuke moment op zaterdagmiddag. We waren hier met onze zoon en zijn vriendin. Een dagje uit samen. “Willen jullie even naast dat schilderij staan voor een foto?” vroeg ik. En dat is een leuke foto geworden. Ik zei tegen m’n (aanstaande) schoondochter: “Vroeger moest die hele linnenkast in orde zijn vóórdat een meisje kon trouwen. En het is ook wel eens voorgekomen dat een huwelijk uitgesteld moest worden als de inhoud van de kast niet klaar was.” Ze keek me ongelovig aan.

Zo ging dat vroeger. Wat hebben we het nu goed!