Monument met kroontje

Op de meest vreemde koningsdag die we hebben meegemaakt, wilde ik naar een plek waar de meest verschrikkelijke koninginnedag plaatsvond. Dat was de koninginnedag van 2009. Op die dag reed een auto in op de optocht met de koninklijke familie. De stoet reed toen door de Koninginnelaan in Apeldoorn naar paleis het Loo. Op de plek waar meerdere wegen samenkomen, staat het gedenkmonument de Naald. De aanslagauto reed eerst door de menigte en daarna met volle vaart tegen dit monument. Een dramatische gebeurtenis die in vele geheugens staat gegrift. Er waren acht doden.

Later werd een gedenkplek aan de overkant van het kruispunt ingericht, het hek rond het monument gerepareerd, en pas een paar jaar geleden werden er kroontjes op het hek geplaatst.

Begin dit jaar mocht ik wat handwerk ophalen bij de zoon van iemand die kort ervoor was overleden. Ik schreef erover op mijn blog. Ik vond het een bijzondere gebeurtenis om in het handwerkkamertje te zijn waar deze mevrouw zoveel mooie dingen had gemaakt. Bij het weggaan keek ik nog één keer om en mijn oog viel op het speldenkussentje in de vorm van een kroontje. “Mag ik deze ook nog mee?” vroeg ik.

Vandaag was het moment om de twee kroontjes bij elkaar te binden. Het speldenkussentje is tegelijk een meetlint. Hiermee bond ik het vast voor de foto.
Daarna liep ik naar de overkant. Op deze koningsdag waren daar meer mensen. Er stonden bankjes. Er zat een mevrouw op een bankje en ze zag er een beetje alleen uit. Ik vroeg of ze het goed vond dat ik even naast haar kwam zitten. De anderhalve meter afstand is dan gelijk een aanleiding om aan de praat te raken. De mevrouw begon gelijk met praten. “Ik ben 94, zei ze, en ik woon hier vlakbij. Op dit plekje hier heb ik al zoveel meegemaakt”. Ze zuchtte. Die aanslag…..

Zo luisterde ik naar een mevrouw van 94. En dacht aan die andere mevrouw, van wie het speldenkussentje was geweest.
En aan alle mensen die niet tot koningsdag 2020 zijn gekomen.

Wij wel. Het was tòch een dag ‘met een kroontje’. Het was anders dan anders, maar er waren een paar bijzondere momenten.
En ik heb m’n voornemen uitgevoerd om die twee kroontjes eens bij elkaar te zien.