Mooi gehaakt dasje

Hier hou ik van: mooi handwerk uit een ver land. Ik weet niet welk land, een land in Zuid-Amerika misschien? Een land waar het ook koud kan zijn en waar mensen hun eigen schapen houden, wol verwerken, en mooie dingen breien. Voor zichzelf en voor de toeristen-industrie. In gedachten zie ik een oudere vrouw die haar hele leven heeft gebreid en de mooiste dingen maakte. Ze kreeg er maar een paar Peseta’s voor, lang niet genoeg om de armoede te ontstijgen. En zo gaat dat al zo lang. Opkopers komen langs, halen de mooie spullen weg en dat wordt dan ergens anders verkocht. En als de toerist er genoeg van heeft, dan komt het in een rijk westers land opnieuw ergens terecht waar er maar weinig voor wordt betaald. Gewoon omdat het ergens op een grote hoop ligt.
Als je gaat nadenken over schrijnend onrecht, dan kom je er niet uit. Als je insteekt op hoe mooi iets is gemaakt, dan kom ik hier nog wel weg met een foto. Ik zou ook gewoon kunnen schrijven: “Het wordt kouder, tijd om dit dasje in m’n shop te zetten.” Maar ergens kan ik dat niet. Ik kom dan toch niet los van dat beeld van een oudere vrouw die met pijnlijke handen nòg weer een mooi dasje maakte, in de hoop dat die paar Peseta’s haar wat verlichting zullen brengen.

Maar goed: het wordt kouder. Tijd om dit mooi-gemaakte dasje in m’n shop te zetten. (De opbrengst gaat naar een goed doel.)

Een heel originéél dasje, dat ook! Voor wie durft!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.